تفاوت لوله مانیسمان و لوله درزدار

لوله مانیسمان و لوله درزدار از انواع لوله های فلزی می‌باشند که کاربرد فراوانی در صنایع مختلف دارند. لوله های درزدار با استفاده از روش های مختلفی تولید می‌شوند که باتوجه به آن هرکدام از آن ها را در دسته های گوناگونی قرار می‌گیرند. این لوله ها از طریق لوله کردن ورق های فلزی و جوش دادن آن ها با استفاده از جوشکاری الکتریکی مقاومتی تا قطر بیرونی 24 اینچ تولید می‌شوند. اساسا برای کاربردهای فشار پایین و فشار متوسط مانند انتقال آب و نفت استفاده می‌شوند.

لوله های مانیسمان و مزیت های آن

به این لوله، لوله‌ی بدون درز نیز گفته می‌شود. برای تولید آن از مکانیزم ایجاد سوراخ در شمش استفاده می‌شود.امروزه سنبه کاری چرخشی و نورد لوله از متداول ترین روش های تولید این نوع لوله فلزی است. از جمله مزایای لوله مانیسمان در مقایسه با لوله سیاه درزدار عبارتند از:

• نسبت با نوع هم سایز آن ها که دارای متریال یکسانی نیز می‌باشند، 20% فشار بیشتری را تحمل می‌کنند. درزهای موجود در نوع سیاه درزدار باعث نگرانی خیلی از کاربران نهایی می‌شود.
• مقاومت بیشتری در برابر عوامل خورنده دارند. چرا که پتانسیل ایجاد ناخالصی در این لوله ها کمتر است.
• در لوله های درزدار ناهمگونی های چکش خواری و متریالی در نواحی درز جوش وجود دارد. این ناهمگونی در لوله های مانیسمان مشاهده نمی‌شود.
• برخلاف نوع درزدار، مانیسمان ها نیازمند تست جوشکاری نمی‌باشند.
• لوله های بدون درز برای کاربردهای حساس انتخابی مناسب‌تر هستند.

لوله های درزدار و مزیت های آن

لوله های درزدار همانطور که از نامشان نیز مشخص است دارای درز می‌باشند. تولید این لوله ها با فرایند نورد ورق های فولادی آغاز می‌شود. در این پروسه اندازه ضخامت ورق به اندازه ضخامت لوله موردنظر می‌رسد. در آخر ورق های صاف تولید شده و آن ها را در اندازه های دلخواه برش می‌زنند.

سپس ورق های بریده شده را از غلتک های متعدد می‌گذرانند. پس از آن درزها را در مقاطع خودشان در یک محیط شیمیایی خنثی جوش می‌دهند. این اتصال در لوله های مانیسمان وجود ندارد. معمولا از یک فرایند نورد برای شکل‌دهی به ناحیه‌ی جوشکاری شده و از عملیات حرارتی برای تولید نهایی لوله استفاده می‌شود.

پس از آن لوله ها را از آسیاب هایی می‌گذرانند تا درز جوش آن‌ها با چشم غیر مسلح قابل رویت نباشد. این لوله ها باتوجه به آنکه نیاز کمتری به فرآیندهای نورد و سایزدهی دارند، هزینه کمتری نسبت نوع قبلی دارند و می‌تواند با سرعت بیشتری تولید شود.

استانداردهای فشاری و متریالی لوله های درزدار و مانیسمان

هر پروژه‌ای که قرار باشد در آن از لوله مانیسمان یا لوله درزدار استفاده شود، تعیین کننده استانداردهای آلیاژ، ابعاد لازم و تست های کنترل کیفی می‌باشد. به عنوان مثال برای سرویس های معمولی، استاندارد ASTM A269 وجود دارد. این استاندارد برای لوله های استنلس استیل آستنیتی درزدار و مانیسمان است.

همچنین استاندارد ASTM A269 تست الکتریک غیرمخرب یا تست فشار هیدرو استاتیک را برای لوله های درزدار و بدون درز لازم می‌داند. این استاندارد شامل محدودیت های تنش کششی برای لوله های با قطر خارجی و ضخامت های مختلف می‌باشد. استانداردهای دیگری مانند ASTM A53 وجود دارد که برای هر دو نوع لوله اعمال می‌گردد. لذا هر استاندارد الزامات مختص به خودش را دارد.

انتخاب لوله مناسب برای پروژه

برای انتخاب هر کدام از لوله ها، ابتدا باید به مشخصات فنی پروژه و استانداردهای پیشنهادی آن توجه نماییم. به طور کلی لوله های مانیسمان نسبت به لوله های درزدار از مقاومت بالاتری برخوردار هستند به همین جهت در موارد شرایط سخت از آن ها استفاده می‌شود. لازم به ذکر است از لوله بدون درز می‌توان به عنوان جایگزینی برای نوع درزدار استفاده کرد اما بلعکس آن وجود ندارد. (لوله های درزدار لزوما نمی‌توانند جایگزین لوله های مانیسمان شوند.)